In 2011 steeg het aantal gevallen burnout met 11procent. Dit terwijl het totaal aantal verzuimgevallen in 2011 daalde met 8 procent. In tijden van crisis daalt altijd het verzuim, maar dat geldt dus niet voor de uitval door burnout.
Dit blijkt uit een telling van arbodienstverlener 365 gebaseerd op ruim een miljoen werknemers. De stijging vond met name plaats onder mannen van 26 tot en met 35 jaar en vrouwen vanaf 46 jaar. Burnout komt in het algemeen meer voor bij vrouwen dan mannen en hun aandeel is toegenomen van 53 procent in 2010 naar 56 procent in 2011. De gemiddelde verzuimduur van een werknemer met burnout was in 2011 189 dagen. Deze is gedaald ten opzichte van 2010, toen was de gemiddelde verzuimduur nog 196 dagen. 'In de klassieke benadering van burnout, wordt er meestal met hulp van een psycholoog vanuit het gedrag van de werknemer naar een oplossing gewerkt. Wij denken dat er onvoldoende aandacht is voor de wezenlijke determinanten van burnout, zoals de fit tussen de persoon en het werk en met de organisatie als hét belangrijkste stuurinstrument voor werkgever en werknemer', aldus Rob Hoedeman stafarts bij 365.
Wanneer een werknemer niet aangesloten is op zijn psychologische basisbehoeften, zoals autonomie en sociale steun, leidt de toenemende druk op het werk volgens Hoedeman makkelijker tot burnout. Werknemers putten zichzelf over tijd uit en ze gaan privé compenseren. 'Zonde, want hier halen werknemers vaak energie uit die het werk ten goede komt. Het stellen van grenzen is niet dé oplossing. Werknemers die wel aangesloten zijn op die psychologische basisbehoeften gaan namelijk anders met de ervaren druk om. Door je als werknemer en werkgever te richten op preventieve en duurzame oplossingen in plaats van de symptomen te bestrijden, ligt een bevredigende oplossing voor beide partijen voor het oprapen.'
Wanneer een werknemer niet aangesloten is op zijn psychologische basisbehoeften, zoals autonomie en sociale steun, leidt de toenemende druk op het werk volgens Hoedeman makkelijker tot burnout. Werknemers putten zichzelf over tijd uit en ze gaan privé compenseren. 'Zonde, want hier halen werknemers vaak energie uit die het werk ten goede komt. Het stellen van grenzen is niet dé oplossing. Werknemers die wel aangesloten zijn op die psychologische basisbehoeften gaan namelijk anders met de ervaren druk om. Door je als werknemer en werkgever te richten op preventieve en duurzame oplossingen in plaats van de symptomen te bestrijden, ligt een bevredigende oplossing voor beide partijen voor het oprapen.'
Mijn visie:
Ik vind dat er meer aandacht moet worden besteed aan burnouts, zodat dit verholpen maar zeker ook verkomen kan worden op de werkvloer! Dat er in 2011 het aantal burnouts steeg met 11 procent moet vraagtekens gaan oproepen bij en zeker bij werkgevers. Wanneer een werknemer niet aangesloten is op zijn psychologische basisbehoeften leidt de druk op het werk vaak wel tot een burnout. Onder psychologische basisbehoeften verstaan we het volgende:
Relatie: welkom zijn/je veilig en gewaardeerd voelen
Competentie: voor vol worden aangezien/geloof en plezier hebben in eigen kunnen
Autonomie: ruimte krijgen/zelf mogen kiezen en verantwoordelijk zijn
Als hier genoeg aandacht aan wordt besteed liggen de oplossingen voor zowel de werknemer als de werkgever voor het oprapen!
Ik ben het met je eens, door aandacht te besteden aan een aantal dingen kan een burn-out voorkomen worden. Zoals je al zei; de oplossingen liggen voor het opraden voor zowel de werkgever als de werknemer!
BeantwoordenVerwijderenDe reden dat dit toch niet gebeurd is dat er veel onwetendheid is. Mensen hebben eigenlijk niet echt een idee wat een burn-out precies is en hoe dit eventueel voorkomen kan worden.
Ik ben van mening dat door voorlichting er meer bewustzijn moet worden gecreëerd en dat er dan aan de oplossing moet worden gewerkt, zowel vanuit de werkgever als de werknemer.